What's in a name?
Delicious voorheen del.icio.us
Ik kende Delicious al, want na een pijnlijke ervaring met een gecrashte computer waarbij dus al mijn Favorieten verdwenen waren, had ik deze mogelijkheid ontdekt. Toch heb ik daarna evengoed een notitieboekje gekocht en mijn favorieten daar maar in geschreven. Want zijn wij tegenwoordig niet erg afhankelijk aan het worden van "machinerieën" die toch ook de geest kunnen geven?
We kennen allemaal de keren dat de server niet werkte en de te lenen en ingenomen materialen weer op de oude manier moesten worden bijgehouden.
En wat te denken van een zaterdag in september, dataverbindingen verbroken en in de hele Kop van Noord Holland onmogelijk om elektronisch te betalen of geld op te nemen.
Maar goed Delicious slaat alle favoriete websites voor je op en je kunt ook zien welke sites andere collega's vrienden en verwanten graag bezoeken als ze dat met je zouden willen delen.
Stel dat je een " gruwelijke" hobby hebt en daarvoor ook websites bezoekt, die deel je dan natuurlijk niet op Delicious?
Als KopGroep Bibliotheken zou je een account bij Delicious kunnen aanmaken en allerlei handige links kunnen verzamelen, zodat de medewerkers daar gebruik van kunnen maken, desnoods weer via een eigen account (want wat een ander verzameld heeft, kun je gebruiken).
Delicious een blijvertje?
Je kunt het overal gebruiken, net als met gmail en google docs end worden je gegevens ergens anders op een server opgeslagen.
Ik deel graag met anderen: als ik iets vind en dan denk dat een ander dat nog niet weet of dat ook wel handig zou kunnen vinden , dan verspreid ik het gevondene. Heeft zo zijn voor en zijn nadelen: soms vindt een ander iets waar ik gebruik van kan maken en soms doet een ander goede zaken met "mijn" vondst.
Zo werkt Delicious: het delen van kennis. Echt Web2.0.
(maar mijn notitieblokje ligt naast me....)